Els ritmes suaus, concisos i
repetitius com gotes de pluja plenes d’hipnotisme. La concisió narrativa. Una
història d’amor d’aquelles que deixen l’ànima amarada d’una melangia molt
difícil de calmar. L’exotisme de noves cultures ancestrals. Quan l’imaginari
del Planeta literatura aconsegueix reunir tots aquests vectors de forces
equilibrades en una narració polida i diàfana com és aquesta Seda, ens
trobem amb un exercici narratiu impecable i quasi bé perfecte des de la seva
vessant expressiva i formal.
M’ha semblat, sí, una història
rodona, original, amb un desenllaç absolutament inesperat i que trenca de forma
colpidora tota un simetria narrativa que fins les últimes pàgines s’arrossega
amb una cadència quasi bé hipnòtica, avalada per una economia de paraules i una
insistència reiterativa en un ritme pausat que dona pas per moments a la
plasticitat descriptiva quasi bé en forma de poesia.
"Mi señor amado, no tengas miedo, no te muevas, quédate en silencio, nadie nos
verá.
Permanece así, te quiero mirar, yo te he
mirado tanto, pero no eras para mí, ahora eres para mí, no te acerques, te lo
ruego, quédate como estas, tenemos una noche para nosotros, y quiero mirarte,
nunca te había visto, así, tu cuerpo para mí, tu piel, cierra los ojos y
acaríciate, te lo ruego. No abras los ojos si no puedes, y acaríciate, son tan
bellas tus manos, las he soñado tanto que ahora las quiero ver y yo estoy cerca
de ti, acaríciate señor amado mío, acaricia su sexo, te lo ruego, despacio.
Es bella tu mano sobre tu sexo, no te
detengas, me gusta mirarla y mirarte, no abras los ojos, no todavía, no debes
tener miedo estoy cerca de ti, ¿me oyes?, estoy aquí, puedo rozarte, y esta
seda ¿la sientes?. Es la seda de mi
vestido, no abras los ojos, tendrás mi piel, tendrás mis labios, cuando te
toque por primera vez será con mis labios, tú no sabrás donde, en cierto
momento sentirás el calor de mis labios, encima, no puedes saber donde si no
abres los ojos, no los abras, sentirás mi boca donde no sabes, de improviso,
tal vez sea en tus ojos, apoyaré mi boca sobre los párpados y las cejas,
sentirás el calor entrar en tu cabeza, y mis labios en tus ojos, dentro, o tal
vez sea sobre tu sexo, apoyaré mis labios allí y los bajaré poco a poco. Dejaré
que tu sexo cierre a medias mi boca, entrando entre mis labios, y empujando mi
lengua, mi saliva bajará por tu piel hasta tu mano, mi beso y tu mano, uno
dentro de la otra, sobre tu sexo.
Hasta que al final te besé en el corazón,
porque te quiero, morderé la piel que late sobre tu corazón, porque te quiero,
y con el corazón entre mis labios tú serás mío, de verdad, con mi boca en tu
corazón tú serás mío para siempre, y si no me crees abre los ojos señor amado
mío y mírame, soy yo, quién podrá borrar jamás este instante que pasa, este mi cuerpo sin más seda, tus manos que lo
tocan, tus ojos que lo miran.
Tus dedos en mi sexo, tu lengua sobre mis
labios, tú que resbalas debajo de mi, tomas mis flancos, me levantas, me dejas
deslizar sobre tu sexo, despacio, quién podrá borrar esto, tú dentro de mí,
moviéndote con lentitud, pero hasta hacerme daño, mi placer, mi voz, mi cuerpo
sobre el tuyo, tu espalda que me levanta, tus brazos que no me dejan ir, los
golpes dentro de mí, es dulce violencia, veo tus ojos buscar en los míos,
quieren saber hasta donde hacerme daño, hasta donde tú quieras, señor amado
mío, no hay fin, no finalizará, ¿lo ves?, nadie podrá cancelar este instante
que pasa, para siempre echarás la cabeza hacia atrás, gritando, para siempre
cerraré los ojos soltando las lágrimas de mis ojos, mi voz dentro de la tuya,
tu violencia temiéndome apretada, ya no hay tiempo para huir ni fuerza para
resistir, tenía que ser este instante, y en este instante es, créeme, señor
amado mío, este instante será, de ahora en adelante, será, hasta el fin.
No nos veremos más señor. Lo que era para
nosotros, ya lo hemos hecho, y tú lo sabes. Créeme: lo hemos hecho para siempre.
Conserva tu vida al margen de la mía. Y no dudes ni un segundo, si es útil para
tu felicidad, en olvidar a esta mujer que ahora te dice, sin remordimiento,
adiós.
…Vuelve, o moriré"…
Qualificació personal: MOLT
RECOMANABLE
|
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada